|
۱. آذر، عادل، خسروانی، فرزانه و جلالی، رضا. (۱۳۹۸)، تحقیق در عملیات نرم: رویکردهای ساختاردهی مسئله، تهران: سازمان مدیریت صنعتی، چاپ چهارم. ۲. احمدی، شیما و رحمانی، علی. (۱۴۰۲)، چالش‌ها، انگیزه‌ها و فرصت‌های صنعت بورس ایران به جهت گزارشگری پایداری و پایداری رویه‌ها، حسابداری و منافع اجتماعی، دوره ۱۳، شماره ۲ (پیاپی ۴۷)، صص ۱۶۸-۱۲۷. ۳. اخترشناس، داریوش؛ خدامی پور، احمد؛ پورحیدری، امید. (۱۴۰۰)، تدوین و ارزیابی مدل موانع اجرا، افشا و استانداردگذاری پایداری شرکتی در ایران، دو فصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، سال ششم، شماره یازدهم، صص ۲۴۹-۲۱۷. ۴. بابائی، فاطمه؛ حسینی، سید علی؛ وحیدی، محمد؛ همایون، سعید. (۱۴۰۱)، گزارشگری پایداری در شرکت‌های مورد تأیید شریعت: تحلیل مقایسه‌ای در مالزی و اندونزی، تحقیقات مالی اسلامی، سال دوازدهم، شماره اول، صص ۱۵۲-۱۰۷. ۵. حاجی‌ها، زهره و رجب دری، حسین. (۱۳۹۵)، بررسی میزان تعامل ابعاد مؤثر در حسابداری اسلامی با استفاده از تکنیک دیمتل، دو فصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، سال اول، شماره دوم، صص ۱۵-۱. ۶. حسینی، سیدعلی و بابائی، فاطمه. (۱۴۰۲)، ارائه الگویی برای شناسایی عناصر مهم گزارشگری پایداری شرکتی با تأکید بر اصول و ارزش‌های اسلامی، بررسی‌های حسابداری و حسابرسی، دوره ۳۰، شماره ۴، صص ۷۲۴-۶۸۴. ۷. حمزه پور، مهدی و نبوی فرد، سید مجتبی. (۱۳۹۸)، دیمتل (آزمایشگاه ارزیابی و آزمون تصمیم‌گیری)، انتشارات: دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی. ۸. دانایی فرد، حسن؛ بوستانی، حمیدرضا؛ شاکری، ساناز؛ ذکی، مهدی. (۱۳۹۹)، مضمونکاوی مسئولیت اجتماعی سازمان از دیدگاه آیـات و روایات: دلالت‌هایی برای دانشگاههای جامعه اسلامی، مطالعات منابع انسانی، دوره ۱۰، شماره ۴، صص ۱۴۵-۱۱۸. ۹. دیانتی دیلمی، زهرا و مشهدی، سیده پریسا. (۱۳۹۵)، بررسی امکان‌سنجی پیاده‌سازی حسابداری اسلامی در ایران؛ از منظر خبرگان دانشگاهی، دو فصلنامه تحقیقات مالی اسلامی، سال پنجم، شماره دوم (پیاپی ۱۰)، صص ۱۳۲-۱۱۱. ۱۰. دیانتی دیلمی، زهرا؛ منطقی، خسرو؛ مشهدی، سیده پریسا. (۱۳۹۵)، بررسی ضرورت حسابداری اسلامی: از دید خبرگان دانشگاهی، دو فصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، سال اول، شماره اول، صص ۲۴-۱. ۱۱. رساله حقوق امام سجاد (ع). ۱۲. زارع، ایمان و ترخونی بهارک. (۱۴۰۱)، بررسی تأثیر معاد باوری بر کیفیت پاسخگویی در نظام حسابداری، دو فصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، سال هفتم، ماره چهاردهم، صص ۴۶۷-۴۳۵. ۱۳. طالب نیا، قدرت الله؛ رجب دری، حسین؛ خانی ذلان، امیررضا. (۱۳۹۷)، بررسی عوامل مؤثر بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکت‌ها از دیدگاه اسلامی، مدیریت اسلامی، دوره بیست و ششم، شماره ۲، صص ۲۱۱-۱۸۳. ۱۴. فرخی، مجتبی؛ غلامی جمکرانی، رضا؛ کاشانی پور، محمد؛ مهربان پور، محمدرضا؛ میثمی، حسین. (۱۳۹۹)، ابعاد و مؤلفه‌های کلیدی گزارشگری پایداری شرکتی با رویکرد اسلامی، معرفت اقتصاد اسلامی، سال یازدهم، شماره ۴۷، صص ۱۹۰-۱۷۳. ۱۵. فیضی، کامران و ایران دوست، منصور. (۱۳۹۲). دلفی روشی برای تحقیق، تصمیم‌گیری و آینده‌پژوهی. تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی. ۱۶. قنبری، رمضان؛ خوزین، علی؛ نادریان، آرش؛ بخارائیان، مریم. (۱۴۰۰)، گزارشگری پایداری و شناسایی معیارهای تأثیرگذار بر آن از دیدگاه خبرگان با رویکرد فازی، حسابداری سلامت، سال دهم، شماره اول، صص ۹۰-۷۲. ۱۷. قیومی، زهره؛ مهربان پور، محمدرضا؛ کرمی، غلامرضا؛ زارع، حمید. (۱۴۰۲)، ارائه الگوی افشای توسعه پایدار اسلامی برای سیستم بانکی ایران، دانش سرمایه‌گذاری، دوره ۱۲، شماره ۴۷، صص ۲۶۸-۲۴۹. ۱۸. گلدانی، مهدی و قربانپور، علی. (۱۴۰۱)، مقایسه تطبیقی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و توسعه پایدار، مطالعات الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی، دوره ۱۰، شماره ۴، صص ۳۵-۷. ۱۹. محمودخانی، مهناز؛ رحمانی، علی؛ همایون، سعید؛ نیاکان لیلی. (۱۴۰۰)، شناسایی مؤلفه‌های گزارشگری پایداری در صنعت بیمه، دو فصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، سال ششم، شماره یازدهم، صص ۲۱۶-۱۸۷.
|
