زهرا نظیفی، دکتر علی رضا مهرآذین، دکتر ابوالقاسم مسیح آبادی، دکتر احمد زنده دل،
دوره ۸، شماره ۱۵ - ( ۶-۱۴۰۲ )
حسابرسی شغلی بسیار حساس و با ظرافت محسوب می‌شود. از یک طرف حسابرس باید در انجام وظایف خود دقت بیشتری کند و از طرف دیگر نشانه‌های تحریف را در صورت‌های مالی کشف نماید؛ چنین فشار کاری ممکن است با کاهش قدرت ذهن، به فرسایش ایگوی حسابرس انجامد؛ فرسایش ایگو پدیده شناخته شده در حوزه روانشناختی است که طی آن مغز به علت انجام کارهای ذهنی مختلف از جمله تصمیم‌گیری و خود‌کنترلی برای جلوگیری از بروز برخی احساسات و اعمال، با کاهش منبع انرژی روبرو می شود. بر این اساس در پژوهش حاضر به بررسی تأثیر برخی بایدهای رفتاری حسابرسی بر فرسایش ایگوی حسابرسان و نقش تجربه حسابرسی پرداخته می‌شود. پژوهش از نظر روش شناخت، آزمایشی و از حیث گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای است و در حوزه تحقیقات رفتاری و روانشناختی قرار می‌گیرد. داده‌های مربوط به ۳۵ حسابرس شاغل در ۲۵ مؤسسه حسابرسی واقع در خراسان رضوی طی سال ۱۴۰۱ به روش نمونه‌گیری در دسترس جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آنالیز واریانس با مقادیر تکراری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفته است. داده‌های مربوط به فرسایش ایگو طی انجام آزمایش‌ها و سناریوهای طراحی شده و آزمون استروپ جمع آوری شده‌اند. سناریوها و آزمایشات طراحی شده، بایدهای رفتاری حسابرسان را به صورت واقعی و شبیه‌سازی زنده نشان می‌دهد. نتایج نشان می‌دهد بایدهای رفتاری حسابرسان اعم از پردازش شناختی، هشیاری و تمرکز و ممانعت از انگیزه‌ها موجب افزایش فرسایش ایگوی آنها می‌شود. همچنین تجربه حسابرسی، فرسایش ایگو ناشی از بایدهای رفتاری پردازش شناختی، هشیاری و تمرکز و ممانعت از انگیزه‌های حسابرسان را کاهش می‌دهد. انتظار می‌رود با نتایج پژوهش بتوان نتیجه‌گیری کرد که مشکلات روانشناختی نسبت به مشکلات فیزیکی تأثیر قابل‌توجهی بر منابع شناختی حسابرسان دارند که می‌تواند هشدار قابل توجهی به قانونگذاران باشد.
