۱. آذر، عادل و بیات، کریم.(۱۳۸۷)، طراحی مدل فرآیند محوری کسب و کار با رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM)، نشریه مدیریت فناوری اطلاعات، دوره ۱، شماره ۱، صص ۱۸-۳. ۲. آذر، عادل؛ خسروانی، فرزانه؛ جلالی، رضا.(۱۳۹۲)، تحقیق در عملیات نرم رویکردهای ساختاردهی، تهران: سازمان مدیریت صنعتی. ۳. استراوس، انسلمی و کربن، جولیت.(۱۹۹۰)، مبانی پژوهش کیفی: فنون و مراحل تولید نظریهی زمینهای (مترجم: ابراهیم افشار)، تهران: نشر نی. ۴. ایمان، محمد تقی.(۱۳۹۳)، روششناسی تحقیقات کیفی (چاپ دوم)، تهران: پژوهشکده حوزه و دانشگاه. ۵. پوریانسب، امیر.(۱۳۷۹)، اصول اخلاق حرفه ای ، حسابدار، سال چهاردهم، شماره ۱۳۷. ۶. تیبودو، جی سی.(۲۰۰۸)، حسابرسی پس از قانون ساربنز اکسلی، ترجمه رحمت اله نادری بنی، تهران: انتشارات چرتکه. ۷. ثقفی، علی؛ رحمانی، حلیمه؛ رفیعی، افسانه.(۱۳۸۹)، آموزش اخلاق حسابداری در دوره کارشناسی، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، شماره ۱، صص ۷-۱۸. ۸. جلالی، رستم.(۱۳۹۱)، نمونهگیری در پژوهشهای کیفی، تحقیقات کیفی در علوم سلامت، دوره ۴، صص ۳۱۰-۳۲۰. ۹. حساسیگانه، یحیی و کاظمپور، احسان.(۱۳۹۲)، رابطه سطح مهارت حسابرسان با حساسیت و قضاوت اخلاقی، پژوهشهای تجربی حسابداری مالی، شماره ۱۰، صص ۵۳-۷۰. ۱۰. خواجوی، شکراله و نوشادی، میثم.(۱۳۸۸)، تجربه حسابرس و نقش آن در موضوعات ساختار نیافته حسابرسی، تحقیقات حسابداری، ۳، صص ۱۰۸-۱۲۱. ۱۱. خواجوی، شکراله و نوشادی، میثم.(۱۳۹۱)، نقش الگوهای رفتاری و مدلهای تصمیمگیری در قضاوت حسابرسان، پژوهش حسابداری، ۵، صص ۱۲۳-۱۳۵. ۱۲. خوشطینت، محسن و بستانیان، جواد.(۱۳۸۶)، قضاوت حرفهای در حسابرسی، مطالعات تجربی حسابداری مالی، ۱۸، صص ۲۵-۵۸. ۱۳. دادگر، یداله.(۱۳۹۴)، اخلاق و اقتصاد: پیوندی ساختاری، دوطرفه، و پایدار، بررسی مسائل اقتصاد ایران، دوره ۲، شماره ۲، صص ۲۷-۵۲. ۱۴. سرلک، نرگس.(۱۳۸۷)، اخلاق حسابداری، اخلاق در علوم و فناوری، شماره ۱-۲، صص ۷۱-۸۲. ۱۵. سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس؛ حجازی، الهه.(۱۳۹۰)، روش تحقیق در علوم رفتاری، تهران، نشر آگه، چاپ ۲۱. ۱۶. صادقیان، مسعود؛ جهانگیرنیا، حسین؛ غلامی جمکرانی، رضا.(۱۳۹۸)، نقش اخلاق در تعامل استراتژیک بین حسابرس مستقل و مدیریت بر پایه نظریه بازی، دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، دوره ۸، شمار ۲۹، صص ۴۳-۵۶. ۱۷. صالحی، تابنده.(۱۳۹۵)، رابطه اخلاق حرفه ای حسابرس و کیفیت حسابرسی، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، شماره ۳، صص ۷۳-۸۶. ۱۸. صفری گرایلی، مهدی و ولیان، حسن.(۱۳۹۷)، طراحی مدل و ارزیابی قابلیت های موسسات حسابرسی در ارتقای اعتماد اجتماعی، دوفصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، دوره ۳، شماره ۶، صص ۶۵-۱۰۴. ۱۹. مجتهدزاده، ویدا و آقایی، پروین.(۱۳۸۳)، عوامل مؤثر بر کیفیت حسابرسی مستقل از دیدگاه حسابرسان مستقل و استفادهکنندگان، بررسیهای حسابداری و حسابرسی، ۳۸، صص ۵۳-۷۶. ۲۰. مدرس، احمد و رفیعی، افسانه.(۱۳۸۷)، بررسی دیدگاه عمومی درباره رعایت آیین رفتار حرفه ای توسط حسابرسان و ضمانت اجرایی آن در ایران، دانش حسابرسی، شماره ۲۵ و ۲۶، صص ۴-۲۰. ۲۱. مهدوی، غلامحسین و زمانی، رضا.(۱۳۹۷)، بررسی تأثیر منبع کنترل، تجربه و میزان تحصیلات حسابرسان بر تعهد حرفهای آنان، دوفصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، دوره ۳، شماره ۵، صص ۱۳۱-۱۵۰. ۲۲. مهرانی، ساسان؛ ثقفی، علی؛ موسی خانی، محمد؛ سپاسی، سحر.(۱۳۹۰)، عوامل موثر بر تصمیم گیری اخلاقی حسابداران رسمی ایران، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، شمار ۳، صص ۶-۱۲. ۲۳. میگز، والتربی؛ ویتنگتون، ا. ری؛ پینی، کرت؛ میگز، رابرت اف.(۱۳۷۵). اصول حسابرسی ۲. (عباس ارباب سلیمانی و محمود نفری). تهران: انتشارات سازمان حسابرسی. (۱۹۹۰). ۲۴. نمازی، محمد و ابراهیمی، فهیمه.(۱۳۹۶)، بررسی تأثیر سازههای فردی و اجتماعی بر شدت اخلاقی ادراک شده توسط حسابداران، دوفصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، دوره ۲، شماره ۴، صص۹۷-۱۲۱.
|