|
۱. باغومیان، رافیک و رجب‌دُری، حسین. (۱۳۹۹)، رابطه بین ایدئولوژی اخلاقی و استرس حسابداران رسمی. حسابداری مدیریت، ۱۳(۴۵)، صص۱۸۷-۱۹۹. ۲. برادران حسن زاده، رسول؛ قنبری، یوسف؛ برنا، محمد رضا. (۱۳۹۷)، لزوم توسعه سنجه های مفاهیم اخلاقی در حسابداری و حسابرسی. چشم انداز حسابداری و مدیریت، ۱(۱)، صص۱-۱۳. ۳. جامعه حسابداران رسمی. (۱۳۹۸)، گزارش سالانه شورای عالی جامعه حسابداران رسمی سال ۱۳۹۸. ۴. خدامرادی، الهه و حاجیها، زهره. (۱۳۹۴)، نقش فرهنگ اخلاقی در عملکرد حسابرسان. فصلنامه اخلاق در علوم و فنّاوری، ۱۱(۳)، صص۱۲۵-۱۳۰. ۵. خسروآبادی، طاهره و بنی مهد، بهمن. (۱۳۹۴)، پیش بینی بی اخلاقی و فساد مالی با توجه به اعتماد اجتماعی در حرفه حسابرسی. فصلنامه اخلاق در علوم و فنّاوری، ۱۰(۴)، صص۴۵-۵۳. ۶. رمضان احمدی، محمد؛ آهنگری؛ عبدالمجید، صالحی نیا؛ محسن. (۱۳۹۸)، مدل‌سازی سازه‌های مؤثر بر اخلاق حرفه‌ای حسابرسی با بکارگیری مدل‌سازی ساختاری – تفسیری از دیدگاه خبرگان حرفه. فصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، ۴(۸)، صص۲۸۱-۳۱۷. ۷. صالحی، تابنده. (۱۳۹۵)، رابطۀ اخلاق حرفه‌ای حسابرس و کیفیت حسابرسی. اخلاق در علوم و فنّاوری. ۱۱ (۳)، صص۷۷-۸۶ ۸. طباطبائی، سیدسجاد و لسانی، مهدی. (۱۳۹۵)، اعتباریابی آمادگی فرصت‌یابی حرفه ای مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی. فصلنامه اندازه گیری تربیتی، ۷(۲۶)، ص۱۹۹-۲۲۴. ۹. علوی، سید محمد. (۱۳۹۸)، عوامل و موانع کیفیت حسابرسی در ایران. فصلنامه حسابدار رسمی. ۲(۴۶)، صص۲۸-۳۹. ۱۰. کلانتری، خلیل (۱۳۸۸)، مدل یابی معادله ساختاری در تحقیقات اجتماعی-اقتصادی. تهران: انتشارات فرهنگ صبا. چاپ اول. ۱۱. مهدوی، دکتر غلامحسین و ابراهیمی، فهیمه. (۱۳۹۴)، تأثیر اخلاقیات بر تعهد سازمانی و حرفه‌ای حسابداران (مطالعه موردی: دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی). حسابداری سلامت، ۴(۲)، صص۸۷-۱۰۳. ۱۲. نمازی، محمد و رجب‌دُری، حسین. (۱۳۹۷)، اخلاق حرفه‌ای حسابرسی در ایران: تحلیل محتوا. مطالعات تجربی حسابداری مالی، ۱۵(۵۹)، صص۱-۳۴.
|
